Το έγραψε το ΒΗΜΑ, αξίζει να το διαβάσουμε όλοι, η Κωσταντίνα μας έδωσε ενα μεγάλο μάθημα... και έστειλε ενα μήνυμα στις νέες μητέρες που αποφεύγουν το μητρικό θηλασμό.
Η φαρμακοποιός κυρία Κωνσταντίνα Φαλάρα - Κεφαλά δεν θηλάζει μόνο τα δίδυμα παιδιά της. Από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Απρίλιο «τάισε» με το γάλα της 35 βρέφη που νοσηλεύονταν στη Μονάδα Πρόωρων Νεογνών του Νοσοκομείου «Ελενα Βενιζέλου».
Η φαρμακοποιός κυρία Κωνσταντίνα Φαλάρα - Κεφαλά δεν θηλάζει μόνο τα δίδυμα παιδιά της. Από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Απρίλιο «τάισε» με το γάλα της 35 βρέφη που νοσηλεύονταν στη Μονάδα Πρόωρων Νεογνών του Νοσοκομείου «Ελενα Βενιζέλου».
«Είμαι 50 ετών, εργάζομαι σκληρά, έκανα δύο παιδιά κι όμως τα θηλάζω κανονικά. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο θηλασμός δεν μπορεί να "λειτουργήσει" σε μία γυναίκα νεότερη με ένα παιδί; Θεωρώ ότι δεν υπάρχει τίποτε ωραιότερο και ευκολότερο από το θηλασμό για μία μάνα».
«Άρχισα να "βγάζω" γάλα από την πρώτη στιγμή, διότι τα παιδιά μου γεννήθηκαν στους επτά μήνες, ενάμισι κιλό το καθένα, και έπρεπε να μείνουν στη μονάδα προώρων για έναν μήνα προκειμένου να πάρουν βάρος. Όταν τα πήραμε στο σπίτι άρχισα να θηλάζω. Αντλούσα όμως και γάλα. Επειδή όμως ήταν δύο, είχα και μία ανασφάλεια μήπως το γάλα μου δεν είναι αρκετό.
Έτσι, προμηθεύτηκα από το φαρμακείο ειδικά αποστειρωμένα βαζάκια και σακουλάκια, στα οποία φύλαγα το γάλα που περίσσευε έπειτα από κάθε θηλασμό. Τα βαζάκια τα τοποθετούσα στο ψυγείο, διότι τα χρησιμοποιούσα άμεσα και τα σακουλάκια στο καταψύκτη. Έκανα για αρκετό καιρό αυτή τη διαδικασία, μέχρι που κατάλαβα ότι δεν χρειάζεται να διατηρώ γάλα στον καταψύκτη.
Από τον Αύγουστο, οπότε γέννησα, μέχρι και τον Νοέμβριο είχα συγκεντρώσει στον καταψύκτη 20 κιλά μητρικού γάλατος. Αναγκάστηκα να το πετάξω και αυτό ήταν κάτι το οποίο με στεναχώρησε πολύ. Τότε σκέφτηκα: "είναι κρίμα να πηγαίνει χαμένο τόσο γάλα". Άρχισα να ρωτάω αν μπορώ να το στέλνω κάπου, πως μπορεί να αξιοποιηθεί...».
Η κυρία Φαλάρα - Κεφαλά έμαθε για την τράπεζα γάλατος που λειτουργεί στο Νοσοκομείο «Ελενα Βενιζέλου». «Άρχισα πάλι να συγκεντρώνω γάλα. Αμέσως μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων έστειλα την πρώτη παρτίδα, περίπου 70 κιλά γάλα. Η δεύτερη αποστολή έγινε στις 10 Φεβρουαρίου, οπότε συμπλήρωσα τον έκτο μήνα από τη γέννηση των παιδιών. Άλλη αποστολή δεν μπορούσα να κάνω διότι μετά το εξάμηνο το γάλα της μάνας αλλάζει σύσταση και δεν ενδείκνυται για πρόωρα νεογνά. Συνολικά πάντως απέστειλα περισσότερα από 90 κιλά μητρικού γάλατος».
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ 23/05/2011
6 σχόλια:
Όταν γέννησα τη πρώτη μου κόρη ήμουν 22 χρόνων και την ίδια μέρα πέθανε μια επίτοκος που γέννησε ένα αγοράκι..εγώ είχα πολύ γάλα αν και αδύνατη(ΤΟΤΕ..)θήλασα αυτό το μωράκι για 5 μέρες μαζί με το δικό μου, μου το ζήτησαν η γιαγιά του και ο γιατρός μου και δεν είχα κανένα ενδοιασμό..
Αυτά είναι δώρα ζωής....
Αχτίδα, μπράβο σου αν και μικρή, έκανες αυτό που δείχνει οτι έχουμε ανθρωπιά.
Βιολέτα, όντως είναι δώρα ζωής, μα και μεγαλείο ψυχής.
Τι ανθρωπιά!!! Τι μεγαλείο!!!
Κικι, καλησπέρα
Με τέτοια παραδείγματα, πολλές φορές ντρέπομαι για όσα θα μπορούσα αλλά δεν έκανα......
Δημοσίευση σχολίου