Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Ορφέας Περίδης- Παραμύθι

Αφιερωμένο στη Βάνα μου και σε όλες τις μέλλουσες μανούλες,
για να νανουρίζουν τα μωράκια τους .

                      
                       Τον ήλιο το φεγγάρι τη θάλασσα
                        ρωτάω μην την είδαν αντάμωσαν
                        κι ο ήλιος μου απαντάει απ' το βουνό
                        θα φέξω όλο τον κόσμο και θα τη βρω

                       Μου λέει το φεγγάρι και μου γελά
                       στης μάνας της κοιμάται την αγκαλιά
                       εγώ θα την ξυπνήσω όταν τη δω
                       εμένανε μ' ακούει σαν της μιλώ

                      Κι η θάλασσα μου λέει απ' τα βάθη της
                     εσύ θα 'σαι για πάντα η αγάπη της
                     τα κύματα θα στείλω του ωκεανού
                     να παν να της δροσίσουν καρδιά και νου

                     Κι η θάλασσα μου λέει απ' τα βάθη της
                     εσύ θα 'σαι για πάντα η αγάπη της
                     εγώ όλα τα ενώνω να σε χαρώ
                     τα δυο τα κάνω ένα γη κι ουρανό

4 σχόλια:

vana είπε...

ευχαριστώ πολύ μανούλα μου...τι θα έκανα χωρίς εσένα!!!!!!

vana είπε...

ευχαριστώ πολύ μανούλα μου....τι θα έκανα χωρις εσένα!!!!!!

vana είπε...

ευχαριστώ πολύ μανούλα μου...τι θα έκανα χωρίς εσένα!!!!!!!!!!!

o cosmos tis tonias είπε...

Όμορφο blog!!Kαλώς σε βρήκα!!

Δημοσίευση σχολίου